Nasz kochany synek w lipcu 2014 roku skończył 4-lata. Jest wspaniałym kochającym dzieckiem, ale niestety w wieku 3-lat został zdiagnozowany u niego autyzm atypowy. Wiąże się on z opóźnionym rozwojem mowy, brakiem poczucia niebezpieczeństwa, jakie niesie ze sobą codzienne życie oraz życiem jakby w swoim świecie.

Aby udało nam się wyrównać deficyty rozwojowe oraz nauczyc Jaśka mowy musi być poddawany intensywnej terapii logopedycznej, psychologicznej, pedagogicznej

i behawioralnej ważna jest również terapia sensoryczna i grupowa.

Niezbędnym elementem terapeutycznym jest integracja społeczna, możliwość wyjazdów na turnusy rehabilitacyjne oraz zakup niezbędnych pomocy terapeutycznych. Niestety autyzm nieleczony jest chorobą postępującą, zaprzestanie terapii może nie tylko spowodować zastój, ale też cofnięcie w rozwoju oraz może pojawić się agresja i autoagresja oraz zachowania niepożądane. Światełkiem w tunelu jest to, że na skutek terapii Jasiek robi postępy.

Każdego dnia staramy się stworzyć jak najlepsze warunki życia, aby nie poddać się chorobie. Wierzymy, że jako rodzice robimy wszystko, co jest w naszej mocy, aby zminimalizować skutki choroby i stworzyć naszym dzieciom kochający i ciepły dom.

Jako rodzice wierzymy, że w przyszłości Jasiek nadgoni deficyty i wyrośnie na wspaniałego człowieka mogącego samodzielnie funkcjonować w codziennym życiu.