Dziwne i smutne gdy twoje dziecko jest coraz starsze i wciąż nie mówi “mama”. Nie potrafi używać tak prostych słów jak “tak” i “nie”. Dziwne, ale dość typowe dla autyzmu – specyficznego zaburzenia rozwoju, które u mojego synka zdiagnozowano w maju 2012, gdy miał niecałe 2,5 roku.

Krzyś jest dzieckiem bardzo wesołym, pogodnym. Bardzo łatwo jednak się frustruje, ogarnia go złość lub rozpacz z powodu nawet małych niepowodzeń czy przeszkód. Jest bardzo ruchliwy, nadpobudliwy, nie potrafi usiąść i odpocząć nawet gdy jest zmęczony. Bardzo często biega w tą i z powrotem, denerwując się, gdy chcemy mu to “zajęcie” przerwać.

Zaburzenia odbierania bodźców zmysłowych powodują, że ma niedowrażliwość słuchu, wzroku, dotyku. Potrzebuje znacznie intensywniejszych bodźców, aby jego mózg mógł je zarejestrować, aby mógł poczuć, że żyje. Stąd krzyki i hałasowanie. Stąd też bieganie, bycie w ciągłym ruchu, rozrzucanie i układanie przedmiotów po całej podłodze – w ten sposób chce pobudzić mózg, dla którego pusta podłoga czy nieruchomość przedmiotów to nieznośny brak, powodujący napięcie. Te i inne autostymulacje znacznie utrudniają Krzysiowi koncentrację uwagi i uczenie się nowych rzeczy.

Krzyś nie potrafi sygnalizować swoich potrzeb fizjologicznych, trudne jest dla niego komunikowanie innych potrzeb i pragnień, a także rozumienie co mówią inni, o co proszą, o co pytają. Obserwujemy i
zgadujemy, co potrzebuje, czy chce jeść, czy coś mu dolega…

Mimo opóźnień w wielu sferach rozwoju, stan Krzysia rokuje wysoko. Jeszcze 2 miesiące temu potrafił powiedzieć jedynie dwa słowa, dziś powtarza coraz to nowe wyrazy. Zaczął naśladować, lepiej rozumie proste polecenia i coraz chętniej je wykonuje, potrafi czasem wskazać, czego potrzebuje, na obrazkach zastępujących mowę. Nadal jednak reaguje zbyt emocjonalnie na drobne bodźce, wciąż ma potrzebę biegania oraz inne stereotypowe i kompulsywne zachowania, które zamykają go na bardziej rozwojowe aktywności.

Aby postępy były trwałe i pozwoliły mu w przyszłości w miarę normalnie funkcjonować w społeczeństwie, Krzyś potrzebuje regularnych i intensywnych oddziaływań terapeutycznych, logopedycznych, pedagogicznych, a także biomedycznych (m.in. suplementacji, kontynuowania diety). Wszystko to wymaga naprawdę wysokich funduszy, które przekraczają nasze możliwości. Każda wpłata
na konto Krzysia ma wielkie znaczenie. Dziękujemy.